Tadeusz Makowski (ur. 29 stycznia 1882 w Oświęcimiu, zm. 1 listopada 1932 w Paryżu) to polski malarz tworzący głównie w Paryżu. Wychowany w atmosferze artystycznego Krakowa od młodzieńczych lat miał częsty oraz intensywny kontakt ze sztuką. Studiował filologię klasyczną oraz polską na Uniwersytecie Jagiellońskim, w latach późniejszych wyjechał do Paryża gdzie spędził resztę życia, czasem odwiedzając przyjaciela w Bretonii.
Częstym tematem przejawiającym się w dziełach malarza były sceny z sielskiego, wiejskiego życia, ale także teatralnych przedstawień, balów maskowych oraz maskarad.
Cechy twórczości: zamiłowanie do ozdobnej, secesyjnej kolorystyki, zainteresowanie scenografią teatralną, doskonała gra świateł oraz cieni, wyraźny kontur oraz geometryczne przedstawienie form.
Wybrane dzieła: Kolejarze, Autoportret z paletą i ptaszkiem, Chłopcy z fujarkami, Dziad i baba, Maskarada.