Jerzy Siemiginowski-Eleuter (ur. ok. 1660 we Lwowie, zm. 1711) to polski malarz i grafik, syn Jerzego Szymonowicza. Sam siebie określał jako Kawaler Eleuter (gr. wolny, niezależny). W młodości został oddany pod opiekę Jana III Sobieskiego, który zapewnił mu najlepszą artystyczną edukację we Włoszech oraz Francji. Pracował jako dekorator oraz portrecista rodziny królewskiej. Na królewskim dworze zyskał sobie niezwykłą przychylność, zaś przez króla określany był domownikiem.
To artysta bardzo znany i ceniony, jeden z najważniejszych malarzy klasycyzmu w epoce baroku.
Z jego bogatego dorobku nie zachowało się wiele obrazów, prawie wszystkie ocalone dzieła Eleutera znajdują się w pałacu w Wilanowie.
Wybrane dzieła: Portret królowej Marii Kazimiery z dziećmi, Wiosna, Budowa Wieży Babel, Gniew Boży z powodu budowy Wieży Babel, Bachus i Ariadna.