Zygmunt Waliszewski (ur. 1 grudnia 1897 w Petersburgu, zm. 5 października 1936 w Krakowie) to polski malarz oraz rysownik, należący do kapistów (grupy malarzy z pracowni Pankiewicza, którzy kształtowali formę kolorem). Pierwszy kontakt ze sztuką artysta zdobył ucząc się pod okiem Vogla, następnie studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Już w wieku 11 lat zaprezentował swoje prace na wystawie “Cudowne dziecko”.
Cechy twórczości: zamiłowanie do pejzaży, portretów oraz martwej natury, liczne nawiązania do dawnego malarstwa, zainteresowanie aktami oraz motywami komedii dell’arte, czerpanie ze wzorów nawiązujących do sztuki ludowej.
Mimo ciężkiej choroby i stosunkowo krótkiego życia pozostawił po sobie bogaty dorobek artystyczny.
Wybrane dzieła: Autoportret w czerwonym zawoju, Pejzaż z Meaux.