Teodor Axentowicz herbu Gryf (ur. 13 maja 1859 w Braszowie, zm. 26 sierpnia 1938 w Krakowie) to jeden z najbardziej cenionych artystów Młodej Polski. Chociaż urodził się we Lwowie, kiedy miał trzy lata jego rodzina przeprowadziła się do Krakowa. To właśnie w tym mieście Axentowicz, już jako młodzieniec podejmował pierwsze artystyczne próby. Aby kształcić się w malarskim fachu wyjechał do Paryża, gdzie spędził 13 lat, w otoczeniu impresjonistów, którzy wykształcili w artyście idealne poczucie światła oraz koloru.
Uznanie zdobył głównie jako portrecista oraz malarz scen rodzajowych, pokazujących życie codzienne oraz obrzędy Hucułów. Zajmował się również grafiką ilustracyjną oraz projektowaniem plakatów wystawowych. Duża część jego twórczości związana jest z upływem czasu, historią oraz przemijaniem. Jego obrazy cechuje świeżość, elegancja oraz stylizacja w duchu secesji.
Wybrane dzieła: Przy studni, Kołomyjka, Wizja- wspomnienie, Dziewczyna z niebieskim wazonem, Pod brzemieniem nieszczęścia, Autoportret z paletą.
