Olga Helena Karolina Boznańska herbu Nowina (ur. 15 kwietnia 1865 w Krakowie, zm. 26 października 1940 w Paryżu). Malarka ludzkich dusz, jedna z najwybitniejszych polskich artystek okresu Młodej Polski. To portrety przyniosły jej największą sławę. Pracowała głównie w swojej pracowni, częstym motywem jej obrazów są widoki z okna, które malarka obserwowała na co dzień. Boznańska, często w ramach nauki kopiowała dzieła starych mistrzów odwiedzając Pinakotekę. Twierdziła, że właśnie dzięki temu nauczyła się malować. Pobyt w Monachium był najbardziej płodnym okresem w życiu malarki.
Na zarzuty krytyki o smutek wyzierający z jej obrazów reagowała:
„Cóż ja zrobię, że smutne? Nie mogę być inną, niż jestem, jak podkład smutny, to wszystko, co na nim wyrośnie, smutnym musi być…”
Boznańska zmarła w swojej pracowni, samotnie, podobnie tak jak żyła. Jej obrazy pozostały jednak wiecznie żywe, a wystawy obrazów malarki do dziś odnoszą wielkie sukcesy.
Wybrane dzieła: Anemony, Dziewczynka z chryzantemami, Imieniny babuni, Portret młodej kobiety w bieli, Portret dwojga dzieci na schodach.