Ferdynand Ruszczyc herbu Lis (ur. 10 grudnia 1870 w Bohdanowie, zm. 30 października 1936) to polski malarz, reprezentujący symboliczny nurt Młodej Polski, adept Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Odbywał częste oraz liczne podróże artystyczne - na Krym, do Szwecji, Paryża, Kolonii, Berlina. Pełnił również rolę profesora Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Za zgodą rodziców porzucił dla sztuki studia prawnicze.
Pod koniec życia został częściowo sparaliżowany, władał jedynie lewą ręką, którą nadal malował. Zajmował się zarówno malarstwem, jak i grafiką użytkową, współpracował również z teatrami tworząc dla nich dekoracje oraz scenografie.
Wybrane dzieła: Krzyż pod sklepieniem kościoła w Tyńcu, Fale morskie, Ogród w śniegu, Młyn, Studium zieleni jesiennej.