Juliusz Fortunat Kossak herbu Kos (ur. 29 października 1824 w Nowym Wiśniczu, zm. 3 lutego 1899 w Krakowie) to malarz reprezentujący nurt dziewiętnastowiecznego realizmu. Od wczesnego dzieciństwa Juliusz mieszkał we Lwowie, a jego pierwsza styczność ze sztuką odbyła się dzięki lekcjom rysunku pobieranych u Jana Maszkowskiego. Zarobkowo podejmował się podmalowywaniem fotografii, zdobył również dużą sławę jako ilustrator czasopism.
Przez dużą część swojego życia tworzył w Paryżu, w ówczesnej stolicy sztuki urodzili się również jego trzej synowie.
Cechy twórczości malarz wypracował stylistykę, która stała się inspiracją dla akwarelistów, malował wątki typowe dla życia polskiej wsi, sceny polowań oraz konnych przejażdżek, wychowany w zamiłowaniu do patriotyzmu upamiętniał wielkie bitwy polskich wodzów, charakterystyczną umiejętnością Kossaka było idealne odwzorowanie ruchu oraz anatomii końskiej sylwetki, lekkość kładzenia plamy barwnej sprawiała, że obrazy malarz posiadają niezwykle rozproszone światło oraz fantastyczną lekkość.
Wybrane dzieła: Portret Juliusza Kossaka, Portret księcia Józefa Poniatowskiego na koniu, Bitwa pod Raszynem, Czarniecki pod Płockem
