Jan Alojzy Matejko (ur. 24 czerwca 1838 w Krakowie, zm. 1 listopada 1893 w Krakowie) Jan Matejko to jeden z najbardziej znanych oraz cenionych polskich malarzy. Urodzony w 1838 roku w Krakowie twórca narodowej szkoły malarstwa historycznego kształtował patriotyzm oraz wskrzeszał wiarę w odzyskanie niepodległości ojczyzny. Dzięki swojej sztuce nadał malarstwu historycznemu wyjątkową rangę, którym zainteresował szeroką rzeszę społeczeństwa.
Międzynarodową sławę zyskał zanim jeszcze ukończył 30 lat. Jego pierwsze dzieło Stańczyk powstało, kiedy Matejko miał 24 lata. Ze względu na problemy zdrowotne nie był w stanie brać czynnego udziału w Powstaniu Styczniowym, rekompensował to jednak swoją. twórczością oraz niezwykle zaangażowanym podejściem do patriotyzmu.
Oprócz tworzenia dzieł, malarz sprawował również etat dyrektora Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie, działał również przy ochronie zabytków oraz architektury. Żyjący w dobrobycie oraz komforcie Matejko, często przekazywał znaczne kwoty pieniędzy na cele charytatywne, pozwalając poznać siebie nie tylko jako wybitnego malarza, ale również społecznika oraz patriotę.
Matejko zmarł niespodziewanie, w wieku 55 lat z powodu pękniętego wrzodu żołądka, pozostawiając po sobie liczne dzieła, głównie o tematyce historycznej oraz patriotycznej.
Cechy twórczości:
Niezwykła precyzja oraz drobiazgowość w odwzorowywaniu detali, dynamiczna akcja, intensyfikacja barw przy oszczędnym użytkowaniu farb, doskonałe konturowanie postaci, perfekcyjne odwzorowanie kultury, architektury czy też obyczajowości.
Wybrane dzieła: Stańczyk, Hołd pruski, Bitwa pod Grunwaldem, Kazanie Skargi.