Jan Styka (ur. 8 kwietnia 1858 we Lwowie, zm. 11 kwietnia 1925 w Rzymie) to autor obrazów religijnych, historycznych oraz batalistycznych, twórca czterech panoram, w tym współtwórca Panoramy Racławickiej.
Zamiłowanie do malarstwa wykazywał już w dzieciństwie. Polski malarz oraz ilustrator książkowy musiał przebyć jednak długą drogę, aby jego twórczość stała się poważana. Choć ojciec malarza - państwowy urzędnik, stanowczo przeciwstawiał się artystycznej karierze syna, Jan pokonywał wszelkie przeciwności losu, łącznie z tymi finansowymi. Choć Lwów mógł nie wydawać się najlepszym miejscem dla malarza, młody Styka wyjechał na studia do Wiednia. Krótko po ukończeniu pierwszego roku zmarł ojciec artysty, a on sam został bez środków do życia. Wrócił więc do Wiednia, gdzie zamieszkał ze swoim przyjacielem Krudowskim - początkującym kompozytorem.
Zachowało się wiele obrazów autora, a on sam odszedł z tego świata w dużej artystycznej chwale.
Wybrane obrazy: Golgota, Regina Poloniale, Chrystus rozdający chleb rzeszom, Polonia, Biały orzeł polski na froncie francuskim,
