Julian Fałat (ur. 30 lipca 1853 w Tuligłowach k. Lwowa, zm. 9 lipca 1929 w Bystrej) to jeden z najbardziej wybitnych polskich akwarelistów, przedstawiciel realizmu oraz impresjonizmu. Wywodzący się z ubogiej rodziny syn organisty sam zarobił na własną edukację artystyczną. Powiadał, że na malarstwo akwarelowe zdobył się dlatego, ponieważ nie stać go było na korzystanie z farb olejnych. Kilkakrotnie przerywał studia, aby móc zarobić na ich kontynuację.
W jego malarstwie mocno odcisnęło się zainteresowanie naturą, pejzażem oraz scenami myśliwskimi, co sprawiło, że dzięki swojej twórczości dołączył do grona najznakomitszych przedstawicieli pejzażowego impresjonizmu.
Najważniejsze dzieła: Popielec, Modlący się starzec, Chłopiec z brzoskwiniami, Zima, Berezyna, Pejzaż zimowy z rzeką i ptakiem.
